De muziek van Bright Eyes heb ik een paar maanden geleden ontdekt. Omdat ik een aardige Bob Dylan liefhebber ben, vertelde iemand mij dat ik Bright Eyes toch ook maar eens moest gaan horen. De country en folkmuziek van nu. Het eerste liedje (track 1) van hun laatste cd "At the bottom of everything" is nog een paar weken lang in mijn hoofd blijven zitten. Een typisch Bob Dylan liedje, maar dan zonder mondharmonica. Het heeft het ritme van Dylan's I want you, maar liever zeg ik dat de 2006 versie van Blowing in the Wind geboren is. Nog meer Dylan invloeden? Ja, ik heb het idee dat als je het liedje wat langzamer zou afdraaien, je de melodie uit een couplet van 'Like a rolling stone' terughoort. (jaja, een beetje vaag, ik weet het, maar dit experiment heb ik dus zelf uitgevoerd en ondervonden) Het begint met een inleidend praatje; "It's your birthday party, we love you very very very very much". De teksten in het liedje zijn nogal melodramatisch en ik merk ook wat sarcasme in deze song. De stem van de zanger/dichter klinkt wat huilerig, maar die emotie in zijn stem grijpt me wel. Vooral als ie zingt: Oh, my morning's coming back, The whole world's waking up. All the city busses swimming past, I'm happy just because I found out I am really no one. Als de stem van zanger Orbest je minder aanspreekt, dan heb je geluk. Op het album zingt o.a. Emmylou Harris op veel liedjes mee. Dat maakt sommige nummers qua zang, wat minder dramatisch. At the bottom of everything staat op het album "'I'm wide awake, It's morning".
Reacties
Een reactie posten