Vorige week ontdekte ik (bij de nieuwe releases) in de platenzaak een album van een ene Sixto Diaz Rodriguez. Een naam waar ik nog niet eerder van gehoord had. Zonder enige voorkennis beluisterde ik het album en het riep direct associaties op met Bob Dylan, Nick Drake en de psychedelische band Love. Na het horen van de openingstrack was ik meteen verkocht. Met een album rijker, ben ik thuis in zijn carriere gedoken. Na wat onderzoek op Internet en met behulp van de albumhoes (met een 36 pagina's tellend boekje!) bleek het te gaan om een singer-songwriter uit Detriot, die gezien kan worden als 'de funky Bob Dylan'. Een man met een bijzonder verhaal. En dat verhaal begint aan het einde van de jaren 60; Diaz Rodriguez had namelijk de luxe dat ie kon beschikken over de 'huisband' van Motown; The Funk Brothers. Daarin zat ook Dennis Coffey, de beroemde gitarist die meespeelde op grote soulklassiekers, waaronder Cloud Nine van The Temptations. Coffey ontdekte Rodriguez in een kroeg, waar het idee voor een samenwerking ontstond. Uiteindelijk verschenen er twee albums, waarop folk, rock, funk en blues wordt gecombineerd. Maar beide flopte helaas. Het gevolg was dat ie zich, begin jaren 70, terugtrok uit de muziekindustrie en weer full-time aan het werk ging als leraar. Heel incidenteel gaf ie nog concerten, maar daar bleef het dan ook bij. Lange tijd hebben we weinig meer van deze singer-songwriter gehoord. Tot een paar maanden geleden, toen Paolo Nutini tijdens zijn Europese tournee een aantal nummers van Rodriguez coverde. Eén daarvan was Sugar Man dat afkomstig is van het album Cold Fact uit 1970. Dit album is nu, bijna 40 jaar later (!), herontdekt en opnieuw uitgebracht. Een tweede leven voor...Sixto Diaz Rodriguez!
Reacties
Een reactie posten