De afgelopen jaren werd ze al op allerlei manieren geëerd voor haar muzikale verdiensten. Zo bracht Herbie Hancock vorig jaar het album River: The Joni Letters uit en ook verscheen er een Joni Mitchell tribute-album waarop verschillende artiesten (o.a. Bjork, Prince en Sufjan Stevens) hun eigen versie doen van de zogenoemde "Joni-Classics". Deze albums hebben mij ertoe gebracht om eens wat dieper in de carrière te duiken van, volgens velen, één van de meest invloedrijke singer-songwriters allertijden. En zo kwam ik terecht bij het in 1976 opgenomen album Hejira. Een plaat met een verhaal: Hejira is de vertaling van Hijra, het Arabische woord voor 'Journey'. Het is een verwijzing naar de bedevaartstocht van Profeet Mohammed, die met zijn volgelingen een reis maakte van Mekka naar Medina. Mitchell maakte ook een reis, in verband met een tournee. Ze reisde van Maine naar California, waarbij ze ook in een ijsstorm terecht kwam. De foto op de hoes van het album is een paar minuten na de storm genomen. Onderweg schreef ze het grootste deel van de teksten, waarbij ieder liedje een afzondelijk verhaal is. Vaak gaat het over personen; mensen waar Joni bewondering voor heeft. De openingstrack 'Coyote' is direct al een hoogtepunt. Een nummer dat verwijst naar zangeres Patti Smith en acteur en schrijver Sam Shepard. In oktober 1976 begonnen de opnames voor dit album, waarop ze voor het eerst experimenteert met jazz. Ook zorgt ze voor een topbezetting, met o.a. Neil Young, Jaco Pastorius en de onderschatte gitarist Larry Carlton. Deze laatste is ook te horen op albums van The Crusaders, Billy Joel en Steely Dan (Carlton speelt de waanzinnige gitaarsolo in 'Kid Charlemagne'). Hejira is een meesterwerk dat van begin tot eind boeit.
Klik hier voor de track 'Coyote' in de live-versie.
Reacties
Een reactie posten